Ik ging laatst online een Wii kopen. Deze Nintendo Wii was mijn poging om de verleiding te onderdrukken om naar buiten te gaan. Mijn vrienden blijven aandringen om een keertje buiten te buurten. Eigenlijk is het onverstandig, maar het moet wel leuk blijven. Nadat ik de correcte concessies voor de afstand wist te verkrijgen was het tijd om mijzelf te verplaatsen richting het park, voor het trappen van een balletje.
Voorbereiding
IK pakte me goed in met een water afwerende jas. Beide jaszaken werden gevuld met de desbetreffende flacons Dettol desinfectant met een zwierige draai alsof ik een cowboy was. Tenslotte wikkelde ik de sjaal om mijn mond en neus die en passant de desperado look afmaakte.
Eerste aanleg
Toen ik de deur opende was het meteen raak. Voor me was een woelende menigte die rondkolkte als een woeste rivier. De afstand memo was duidelijk niet viral gegaan, Covid straks wel. Mijn schouder omhoogtrekkende als een bokser baarde ik me door de door de eerste golf heen. Gelukkig geen druipende neuzen of keelrochels. Dat was echt er niet het geval bij de volgende etappe.
Openbaar rumoer
In de tram stappende was ik in de eerste instantie opgelucht. Het was vrijwel leeg, dus kon ik mij nestelen in de staart met veel ruimte. Halverwege mijn traject werd het voller en kwam een ware nachtmerrie opgedoemd, een hooikoortser. Deze persoon liep aan een stuk door te niezen in zijn hand, niet de elleboog. Ik heb maar meteen de defensieve matrix van antisociale beenplaatsing ingezet.
Entree park
Na een snelle vlucht uit de tram was de laatste uitdaging in zicht. Het door hekken omheinde park had een smalle toegang, en een aantal mensen stonden erom heen te hangen. Wat vreemd dat als men een heel park tot zijn of haar beschikking heeft men ervoor kiest om rond de opening te blijven samenscholen. Het lijkt alsof niemand wil social distancen.
Balletje trappen
Na de quarantaine diep en grondig doorbroken te hebben was het eindelijk tijd om een balletje te trappen. Een vervreemdende praktijk omdat we tijdens ons spel de 1,5 meter afstand probeerde aan te houden. We kwamen er al snel achter dat een hoge bal spelen een dwaas idee is omdat de bal koppen je onvermijdelijk in schending brengt. Om de afstand wel te behouden keurde we dan al snel goed dat een sliding je technisch gezien op 1,5 meter afstand houd omdat de hoofden zo ver verwijdert zijn van elkaar.